Ben, anlamsız kavgalarla...
Ben,yarınsız sevdalarla...
Ben,anlatılan masallarlayitirdim inancımı...
Kuralsız insanların sahte cennetlerinde,
Yanlışı dogrudan,karayı beyazdan,adamı adamdan,
İnsanı insandan ayırmakla geçti gençliğim...
Ben ,kan gövdeyi götürürken...
Ben, can benden ayrılırken...
Ben kan damardan çekilirken öğrendim yaşamayı...
Başarmak için inan,inanmak için yürek,
Kazanmak için bilek gerekliymiş.
Adımlarını sert basmalı,yumrugunu sert vurmalı,
Sesin gür çıkmalıymış.
Taş kadar ağır,taş kadar sağır,
Taş kadar küçük,taş kadar büyük olunmalıymış...
Karnın açken bile kuyrugun dık,belin bükülse bile
Başın hep dik kalmalıymış...
Şimdi tanıdın mı beni?
ADIM......BU
SOYADIM.....BU
Biz sevdiğimizi gün olur,başımıza taç yaparız...
Biz sevdiğimizi gün olur,bağrımıza taş diye basarız.