EYLÜLDE BİR BAŞKADIR ÇATALZEYTİN

Konu: EYLÜLDE BİR BAŞKADIR ÇATALZEYTİN Salı Ağus. 26, 2008 3:20 pm

Eylül`de bir başkadır Çatalzeytin
	Her gittiğiniz yer, her tanıdığınız insan, milattır hayatınızda.
Eylül bir başkadır Çatalzeytin’de… İşine gücüne dönen bir kalabalığın ardından, kendi kara yalnızlığıyla bir başına kalacak olmanın hüznü, dingileşir sularda. Sanki yorulmuştur da… Şimdiki konukları ona taş atmayı değil, keskin yanı alınmış taşlarını kare kare okşamayı bilen rintlerdir. Onlar bilirler: Karadeniz öfkesini de sakinliğini de koruyan ve saklayan bir direnç denizidir. O, heybetine toz kondurulamayan güneş, Ginolu burnunu bırakır, dağın arkasından telaşla kaçıverir… Dokunmak istersiniz ama haytadır. Giremediğiniz bahçedeki allara bürünmüş elma… Yine de mağaraların, keskin kayaların arasından göz kırpar çapkınca. Deniz, en usta balıkçının altında duran bir bilgedir… Ve bütün ustalıkları, bir taş gibi içine çeker, kusursuzca yontar. Söz yontucusu şairlere, çok şey bırakır böylece… Eylül; şairlerin ölümlerine işaretler bırakan bir dolunaydır belki de… Yoksa, ne ola ki, bu iki de bir denizi başka resme çevirip “göllerde dem” tutması.. Çatalzeytin, o el değmemiş kıyısında ağır konuklarını bekler Eylül’de… Temmuz, Ağustos kaynaması kadar hürmet ister. Şair, yazar nice “eylülkanlı” insan, en efendi takalarıyla, uğrayıp geçerler… Boyunlarında yeryüzünün en güzel silahı asılıdır. Zamanı, mekanı ve insanı kaydederler… Kimselerin haberi olmaz… Onlar da çünkü Karadeniz’in Eylül sevdası gibi “ağır ağır” çıkmak isterler kıyıdan yukarıya… Ayaklarına ucuna basarak… Şimdi, usulca, kimselere demeden, akşamın alacasını bekleyip, Ginolu’da Eylül sularına bırakacağız kendimizi. İçimizde acının hazzını bilen ne varsa suya karışacak ama her seferinde bize dönmek üzere… Kış geldiğinde bizi korkutacağını bilerek seviyoruz Karadeniz’i..Çünkü aslında, her dalga, taş kesilmiş yüzümüze vuran, sabahın soğuk suyudur. Düşsel bir öyküdür Karadeniz… Ve bütün sessizliğine rağmen bu düşsel öykünün soluk alıp veren bir yeridir Çatalzeytin.