ÖLMÜŞ LAYN BU TOVUK

Konu: ÖLMÜŞ LAYN BU TOVUK Çarş. Eyl. 17, 2008 11:23 am

	Levent ZİHNİOĞLU
	Ölmüş Layn bu tovuk
<table width=560><tr><td class=TEXT1 style="PADDING-RIGHT: 10px" colSpan=2> Diyelim ki pazarda tavuk satıyorsunuz. Aylarca besleyip pazara getirdiniz. Üç beş kuruş alıp köyünüze geri döneceksiniz. Gözünüz, iki elini arkadan bağlamış, hafif kamburu çıkmış, kasketli ve size doğru yavaş adımlarla yürüyen birine takıldı. Öyleki bu kişi üç beş adımda bir durup ellerini arkadan bağlama pozisyonu değiştirmeden ve ayaklarını sabitleyip bel çevresi etrafında mehteran bölüğü üyesi edasıyla arkaya bakmaya çalışıyor. Bu şekilde pazarı adımlayan bu muhterem, sizin tavuğun önüne kadar geliyor. Vücudunun diğer hiç bir eklemi oynamadan başını hafifçe eyip gözünü tavuğa dikiyor. Bir iki dakika hareketsiz tavuğu inceledikten sonra, bir ayağı ile tavuğu hafifçe itiyor. Kaçmasın diye ayakları bağlanmış olan tavuk, sabahtan beri güneşin altında durmaktan zaten bezgin olduğundan; doğal olarak hareket edemiyor. Belli ki bizim muhterem, alıcı ya da almayıcı olduğunu belli etmek istemiyor. Ardından tavuğa doğru olan bakışını değiştirmeden konuşmaya başlıyor; “Ölmüş layn bu tovuk... Ööö bu tovuk kaçpara ???? ” Fiyat olarak ne söylenirse söylensin, devamı şöyle geliyor; “Ne layn bu, taksimi satıyon...” Geçmiş bir sohbetimizde neşeli anlatımlarıyla yukarıdaki örneklemeyi bizlere aktaran İzbolon Serdar’ının ve bizim Birader Bülent’in kulaklarını çınlatıp, sizlerle paylaştıktan sonra devam edelim. Malı ucuza koparma operasyonunun bu çok bilinen kurnazca yaklaşımını artık bilmeyen yoktur sanırım. Önce malı kötülemekle başlayacaksın, bu malı başka kimsenin almayacağı havası yaratacaksın ve fiyatı söylendiğinde ise çok pahalı yaygarası yapacaksın. Satıcı safsa sorun yok. Alırsın malı ucuza. Yok eğer satıcı da senin kadar uyanıksa, o zaman işler zor. İşin bir diğer ilginç yanıda şudur. Malı alanda, satanda muhtemelen gelecek hafta aynı pazarda... Yurdum insanının cin olmadan adam çarpmaya yönelik bu yaklaşımına, hepimizin bildiği bir tabirle; “Köylü kurnazlığı” deniliyor. Buna büyük hesap bilmeyenlerin küçük hesap peşinde koşması da denilebilir. Sadece ve sadece bir acı tecrübeden sonra öğrenilen köylü kurnazlığı, sanırım ikinci bir tecrübeye imkan vermeyecektir. Öyle ya, hiç kimse ikinci kere göz göre göre salak yerine konulmaktan hoşlanmaz. Batılı ülkelerde durum bir miktar farklı oluyor. Bütün malların üzerinde etiket olup sabit fiyattan satılınca pazarlığa ve köylü kurnazlığına da gerek kalmıyor. Ancak batının düzenine fazla alışınca insan, sanırım eskiden edindiği tecrübeleri de çabuk unutuyor. Hal böyle olunca, köylü kurnazı binlerce kilometre yolu tepmek suretiyle ayağınıza kadar gelip; mercimek, hisse ya da fener gibi şeyler satmaya kalkınca sanırım dumur oluyor insan... Ne demişler; papaz pilavı çok beğenmiş ve defalarca yemiş... Afiyet olsun ağam paşam. Merak etme bol tereyağlısı yakında yine gelir... </TD></TR></TABLE>

» ADAM EVLADI OYNASANIZA LAYN DEMEZ